Жәрмеңкелерде тек сауда-саттық жасалып қойған жоқ. Мұнда алуан түрлі ру мен халықтардың өкілдері бас қосып, пікір алысатын. Осылайша байланыс жасап тұратын бір маңызды орынға айналды.
1848 жылы Қарқаралы қазақ стансасынан 52 шақырым Қоянды деген жерде айырбас сауда орталығы ашылды. Жәрмеңкенің негізін қалаушы ялуторлық көпес В. Ботов болды.
XIX ғасырдың бірінші жартысында Ресейдің қазақтармен саудасының басым көпшілігі тепе-тең баламасыз айырбас түрінде жүрді
XІX-XX ғасыр аралығында жәрмеңкелердің маңызы төмендей бастады. Оның бірнеше себебі болды.
XIX ғасырдың бірінші жартысында Қазақстан Ресейдің Орта Азиямен сауда-саттық жасауында үлкен роль атқарды. Орта Азия мен Қытайға баратын керуен жолдары Қазақстанның аумағын Орынбор, Троицк, Петропавл, Семей арқылы басып өтті.
Жәрмеңкелік сауда мал шаруашылығымен айналысатын және отырықшы диқандардың екі арасында қарқынды дамыды. Сауданың бұл түрі мал сатушы қазақтарға өте тиімді болды. Олар жәрмеңкеде өздерінің малдарын әрі мал өнімдерін көп айырбастай алды.
Қазақ халқы күнделікті тұрмыстық қажеттіліктеріне байланысты қолөнер кәсібіне де айрықша мән берген. Мәселен, үй-жай салып, киім-кешек тігіп, азық-түлік өндірумен қатар әсем бұйымдар жасап, оларды сауда айналымына шығарып отырды.
Қазақстанның байырғы жергілікті тұрғындары, нақтырақ айтсақ көшпелі қазақ аңшылықпен ерте заманнан бері айналысқан.
Қазақ жері – мал шаруашылығы қалыптасқан ең көне аймақ. Сол себепті мал шаруашылығы – көшпенді қазақтың ең негізгі кәсіптерінің бірі болды.
Жібек жолы бастапқыда қытай жібегін Батыс елдеріне шытаруға қызмет етті. Өз кезегінде, онымен Римнен, Византиядан. Үндістаннан, Ираннан, кейінірек Еуропа мен Русьтен өндірілетін тауарлар тасылды.
